สามปีผ่านไปนับตั้งแต่เหตุเพลิงไหม้อาคารเกรนเฟลล์ทาวเวอร์ในลอนดอนเมื่อวันที่ 14 มิถุนายน 2017 คร่าชีวิตผู้คนไป 72 รายอุตสาหกรรมการก่อสร้างและหน่วยงานกำกับดูแลทั่วโลกยังคงต่อสู้กับวิธีสร้างกฎระเบียบที่มีประสิทธิภาพเพื่อให้แน่ใจว่าที่อยู่อาศัยถูกสร้างขึ้นเพื่อรักษาสภาพของพวกเขา ผู้โดยสารปลอดภัย รัฐสภานิวเซาธ์เวลส์ผ่านร่างกฎหมายสำคัญ 2 ฉบับเมื่อสัปดาห์ที่แล้ว ได้แก่ร่างกฎหมายผู้ปฏิบัติงานด้านการออกแบบและก่อสร้างปี 2020 และร่างกฎหมายอาคารอพาร์ตเมนต์สำหรับพักอาศัย (
อำนาจการปฏิบัติตามกฎระเบียบและการบังคับใช้) ปี 2020
สิ่งนี้ทำให้เกิด “จิ๊กซอว์” ที่สำคัญสองชิ้น ดังที่ Kevin Anderson รัฐมนตรีกระทรวง Better Regulation ของ NSW กล่าวไว้ หัวใจสำคัญของกฎหมายคือความสามารถสำหรับเลขานุการของแผนกบริการลูกค้าในการสั่งให้แก้ไข “ข้อบกพร่องร้ายแรง” ในอาคารอพาร์ตเมนต์ที่พักอาศัย ในทางปฏิบัติ กรรมาธิการอาคาร NSW และเจ้าหน้าที่ของเขาจะใช้ คำสั่งเหล่านี้ ตามคำปราศรัยในการอ่านครั้งที่สอง ของร่างกฎหมาย นักพัฒนาสามารถได้รับคำสั่งให้แก้ไขงานก่อสร้าง “หากเลขานุการมีความเชื่ออย่างสมเหตุสมผลว่างานก่อสร้างกำลังดำเนินการหรือกำลังดำเนินการในลักษณะที่อาจส่งผลให้เกิดข้อบกพร่องร้ายแรง”
และเพื่อให้แน่ใจว่าข้อบกพร่องได้รับการแก้ไขก่อนที่ผู้อยู่อาศัยจะเข้าครอบครองห้องชุดของตน เลขานุการสามารถออก “คำสั่งห้าม” เพื่อชะลอการออกใบรับรองอาชีพได้ ประเด็นสำคัญ: การก่อไฟทำให้เกิดช่องว่างในการตรวจสอบความปลอดภัยของวัสดุก่อสร้าง นี่คือวิธีแก้ปัญหา
รัฐและดินแดนอื่น ๆ มีบทบัญญัติต่าง ๆ เพื่อสั่งให้แก้ไข อย่างไรก็ตาม ไม่มีสิ่งเหล่านี้ครอบคลุมเท่ากับระบอบการปกครองใหม่ในรัฐนิวเซาท์เวลส์
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง อำนาจด่วนในการสั่งให้แก้ไขหลังจากอพาร์ทเมนท์สร้างเสร็จ แก้ไขปัญหาที่สร้างความผิดหวังให้กับความพยายามในปี 2560 ของ Victorian Building Authority ที่จะให้ผู้สร้างแก้ไขการหุ้มที่ไม่เป็นไปตาม ข้อกำหนดของ อาคาร Lacrosseในเมลเบิร์น ดังนั้น อำนาจในการแก้ไขจึงน่าจะเป็นมาตรการเหล่านี้เพื่อแก้ไขข้อบกพร่องถือเป็นหัวใจสำคัญของผู้ขับเคลื่อนเชิงพาณิชย์ซึ่งสนับสนุนสต็อกอพาร์ตเมนต์ที่จัดส่งโดยเอกชนส่วนใหญ่ของเราในออสเตรเลีย หากไม่มีใบรับรองอาชีพ นักพัฒนาไม่สามารถชำระการขายอพาร์ทเมนท์ได้ (โดยปกติจะเป็นแบบนอกแผน) ในทำนองเดียวกัน ผู้รับเหมาก่อสร้างของพวกเขามักจะยังคง “อยู่บนตะขอ” สำหรับภาระผูกพันภายใต้สัญญาของพวกเขา
โดยการแก้ไขข้อบกพร่องเป็นเงื่อนไขเบื้องต้นในการออกใบรับรอง
การประกอบอาชีพ กฎหมายใหม่นี้รวมคติที่ว่า “การป้องกันย่อมดีกว่าการรักษา” ซึ่งเป็นรากฐานของการปฏิรูปในออสเตรเลียและที่อื่น ๆ
หัวข้ออื่นๆ: ที่อยู่อาศัยที่มีการคุ้มครองผู้ซื้อและไม่มีข้อผิดพลาดร้ายแรง – มากเกินไปที่จะถามผู้สร้างและหน่วยงานกำกับดูแลหรือไม่?
อุตสาหกรรมจะสนับสนุนการเปลี่ยนแปลงนี้มากน้อยเพียงใด เวลาจะบอกเอง.
สิ่งที่อาจกล่าวได้คือการปฏิรูปเพิ่มการแทรกแซงในระดับสูงในการขับเคลื่อนเชิงพาณิชย์ของการก่อสร้างอพาร์ตเมนต์เมื่ออุตสาหกรรมดำเนินการภายใต้เงาของ COVID-19 และภาวะถดถอยที่รวบรวมได้ ดังนั้นจึงเป็น “ตัวแทน” ในภูมิทัศน์เชิงพาณิชย์ที่เต็มไปด้วยอยู่แล้ว
ซึ่งหมายความว่านักพัฒนาซอฟต์แวร์ที่ไม่มีมาตรการเพียงพอที่จะผ่านค่าใช้จ่ายในการแก้ไขและการยึดครองที่ล่าช้าในห่วงโซ่สัญญามีแนวโน้มที่จะหันไปใช้มาตรการอุทธรณ์ที่ครอบคลุมในกฎหมาย ในทำนองเดียวกัน เมื่อผู้รับเหมา ผู้รับเหมาช่วง ที่ปรึกษา และซัพพลายเออร์ “แบกภาระ” สำหรับความรับผิดดังกล่าว พวกเขาจะพิจารณาบทบัญญัติการผ่อนปรนในสัญญาอย่างจริงจัง
ข้อพิพาทและความล่าช้าที่เกิดขึ้นอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้อาจทำให้เจ้าของอพาร์ทเมนต์และผู้เช่าตกอยู่ในภาวะคับขัน แม้ว่ากฎหมายจะตั้งใจคุ้มครองพวกเขาก็ตาม
เพิ่มเติม: ไม่ใช่แค่รอยร้าวของอาคารหรือการหุ้ม – บางครั้งความไม่แน่นอนก็ส่งผลเสียมากกว่านั้น
หน่วยงานกำกับดูแลต้องการทรัพยากรที่เพียงพอ
รัฐมนตรีเควิน แอนเดอร์สัน บอกกับหน่วยงานกำกับดูแลของรัฐสภาว่าจะสามารถหยุดการออกใบรับรองอาชีพได้จนกว่าจะมีการแก้ไขข้อบกพร่องร้ายแรง โจเอล แคร์เร็ตต์/AAP
แง่มุมที่สำคัญอีกประการหนึ่งของ “เวลาจะบอกได้” ก็คือว่าหน่วยงานกำกับดูแลจะมีทรัพยากรเพียงพอในการตรวจสอบอาคาร – และออกคำสั่งห้ามและแก้ไขเมื่อจำเป็น – ในเวลาที่เหมาะสมทั่วทั้งอุตสาหกรรมหรือไม่
กฎหมายส่วนใหญ่ปล่อยให้แผนกบริการลูกค้าเป็นผู้แต่งตั้ง “เจ้าหน้าที่ผู้มีอำนาจ” รัฐมนตรีได้ระบุว่าเจ้าหน้าที่เหล่านี้จะเป็นกรรมาธิการอาคารและพนักงานของเขา
ในเดือนกุมภาพันธ์มีการรายงานคณะกรรมาธิการว่าจะสรรหาผู้เชี่ยวชาญด้านการก่อสร้างมากถึง 60 คนในฐานะ “ผู้ตรวจสอบ” สำหรับโครงการที่มีลักษณะคล้ายกับที่บัญญัติไว้ในกฎหมาย พวกเขาจะต้องเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วเพื่อเตรียมพร้อมสำหรับการแทรกแซงที่กฎหมายคาดการณ์ไว้
ประเด็นสำคัญ: การขาดข้อมูลเกี่ยวกับข้อบกพร่องของอพาร์ตเมนต์ทำให้ตลาดทั้งหมดสั่นคลอน
ตัวเปลี่ยนเกม?
นับตั้งแต่เกิดโศกนาฏกรรม Grenfell นักการเมืองทั่วโลกอย่างน้อยต้องยอมเสียปากให้กับความปรารถนาที่ว่า “ผู้อาศัยในอาคารสมควรรู้สึกปลอดภัยภายในกำแพงของตน” ในการกล่าวสิ่งนี้ต่อรัฐสภาของรัฐนิวเซาท์เวลส์เมื่อสัปดาห์ที่แล้ว แอนเดอร์สันสามารถนำเสนอร่างกฎหมายอาคารอพาร์ตเมนต์สำหรับที่อยู่อาศัยได้อย่างน่าเชื่อถือในฐานะชิ้นส่วนสำคัญใน “ปริศนา” ด้านกฎระเบียบเพื่อให้บรรลุเป้าหมายดังกล่าว
ประเด็นที่กล่าวถึงในที่นี้น่าจะเป็นเพียงส่วนเล็ก ๆ ของภูเขาน้ำแข็งเนื่องจากอุตสาหกรรมดูดซับความหมายของกฎหมายใหม่ (และรายละเอียดที่จะเกิดขึ้นผ่านกฎระเบียบ) แต่กิจกรรมล่าสุดโดยสมาชิกสภานิติบัญญัติของรัฐนิวเซาท์เวลส์ บ่งชี้ว่ามีแรงผลักดันที่แข็งแกร่งในที่สุดเพื่อให้บรรลุการปฏิรูปที่มีความหมายและครอบคลุม
