พันธุกรรมและผลิตภัณฑ์ขั้นสุดท้ายมีการดัดแปลงพันธุกรรมซึ่งไม่สามารถเกิดขึ้น

ด้ตามธรรมชาติ สิ่งมีชีวิตดังกล่าวควรได้รับการพิจารณาว่าประกอบเป็น GMOsสิ่งมีชีวิตที่เกิดจากเทคนิคการกลายพันธุ์ซึ่งเป็น GMOs แต่ได้รับการยกเว้นจากข้อผูกพันของ GMO Directive (เราเรียกสิ่งนี้ในเอกสารของเราว่า ‘สิ่งมีชีวิตประเภทสอง’) โดยเฉพาะอย่างยิ่ง Advocate General Bobek ให้เหตุผลว่าทั้ง ‘ใหม่’ และ ‘ เทคนิคการก่อกลายพันธุ์แบบเก่าสามารถได้รับการยกเว้นจากข้อผูกพันของ 

GMO Directive ขึ้นอยู่กับว่าปฏิบัติตามข้อกำหนด

ตามที่กล่าวไว้ใน GMO Directive หรือไม่สิ่งมีชีวิตที่เกิดจากเทคนิคการกลายพันธุ์ซึ่งเป็น GMOs แต่ไม่ได้รับการยกเว้นจากข้อผูกพันของ GMO Directive (เราเรียกสิ่งนี้ในเอกสารของเราว่า ‘สิ่งมีชีวิตประเภทสาม’)โดยสรุป จากความแตกต่างนี้เองที่ Advocate General พิจารณาว่า ขั้นแรกจำเป็นต้องประเมินว่าสิ่งมีชีวิตบางชนิดซึ่งเป็นผลมาจากเทคนิคการกลายพันธุ์ชนิดใดก่อให้เกิด GMO หรือไม่ 

หลังจากนั้นจำเป็นต้องได้รับการทบทวนว่า

GMO ดังกล่าวสามารถได้รับการยกเว้นจาก ข้อผูกมัดภายใต้ GMO Directiveไม่จำเป็นต้องแยกความแตกต่างระหว่างการกลายพันธุ์ในรูปแบบเก่าและรูปแบบใหม่ES: ดังนั้น Advocate General จึงแยกความแตกต่างระหว่างผลิตภัณฑ์สามประเภทและพิจารณาว่าผลิตภัณฑ์สองประเภทไม่อยู่ภายใต้ข้อผูกพันของคำสั่ง GMO นั่นนำเราไปสู่คำถามที่เอ็นจีโอหยิบยกขึ้นมาเช่นกันว่า 

ประเทศสมาชิกยังมีพื้นที่ให้ตั้งกฎระเบียบ

เพิ่มเติมสำหรับโรงงานเหล่านี้หรือไม่ แล้วเราจะไม่เผชิญกับการปะติดปะต่อทางกฎหมายในอนาคตที่จะขัดขวางตลาดภายในสหภาพยุโรปหรือไม่?Geert Glas ทนายความจาก Allen & Overy ตีพิมพ์บทความทางกฎหมายเกี่ยวกับคดีในศาลในการทบทวนกฎหมายชีววิทยาศาสตร์เมื่อปีที่แล้ว

GG: คำถามนี้เจาะลึกถึงประเด็นของสิ่งที่เราเรียกในเงื่อนไขทางกฎหมายว่าขั้นต่ำหรือสูงสุด

ประสานกัน ซึ่งสรุปเป็นคำถามว่ารัฐสมาชิก

มีส่วนขอบของดุลยพินิจในการกำหนดมาตรการระดับชาตินอกเหนือจากสิ่งที่เหลืออยู่หรือไม่ โดยมาตรการประสาน (ยุโรป)ผู้สนับสนุนทั่วไปได้ระบุว่าสำหรับสิ่งมีชีวิตประเภทที่หนึ่งและประเภทที่สอง เขาพิจารณาว่าประเทศสมาชิกยังคงมีทางเลือกในการนำมาตรการระดับชาติบางอย่างมาใช้คุณคิดถูกแล้วที่สันนิษฐานว่าสิ่งนี้ในทางปฏิบัติอาจนำไปสู่การออกกฎหมายต่างๆ ซึ่งจะขัดขวาง

การทำงานของตลาดภายในยุโรป

นั่นเป็นเหตุผลที่เราคิดว่ามาตรการใด ๆ ที่กำหนดโดยประเทศสมาชิกเกี่ยวกับสิ่งมีชีวิตดังกล่าวควรเป็นไปตามกฎหมายของสหภาพยุโรป ดังนั้น มาตรการใดๆ ดังกล่าวควรค่อนข้างจำกัดในขอบเขต และเป็นผลให้ต้องสอดคล้องกับการเลือกทางกฎหมายของผู้บัญญัติกฎหมายของยุโรป หมายความว่า มาตรการดังกล่าวไม่สามารถขยายวงกว้างไปกว่านี้ (เช่น ในแง่ของหน้าที่การแจ้งเตือน) มากกว่า

ภาระหน้าที่ที่กำหนดไว้ใน คำสั่งจีเอ็มโอ

เกี่ยวกับกลุ่มสิ่งมีชีวิตเฉพาะที่เกิดจากเทคนิคการกลายพันธุ์ซึ่งอยู่ภายใต้ข้อผูกพันดังกล่าวซึ่งหมายความว่ามีทางเลี่ยงที่แตกต่างกันตามประเภทต่างๆ ของสิ่งมีชีวิตที่ก่อให้เกิดการกลายพันธุ์ ตัวอย่างเช่น สำหรับสิ่งมีชีวิตประเภทที่ 1 รัฐสมาชิกสามารถออกมาตรการระดับชาติบางอย่างได้ ซึ่งไม่สามารถจำกัดได้มากไปกว่าพันธกรณีที่รวมอยู่ในคำสั่งเมล็ดพันธุ์ (เนื่องจากสิ่ง

มีชีวิตประเภทที่ 1 ดังกล่าวอยู่ภายใต้กฎหมาย

ว่าด้วยเมล็ดพันธุ์ของยุโรปอยู่แล้ว)ES: บ่อยครั้ง องค์กรพัฒนาเอกชนที่เกี่ยวข้องในคดีนี้โต้แย้งอย่างรุนแรงเสมอว่าหลักการป้องกันไว้ก่อนนั้นไม่รวมอยู่ในระเบียบ GMO และบทความบางข้อของระเบียบนี้จึงไม่ถูกต้อง Advocate General ทำตามข้อโต้แย้งนี้หรือไม่?

Credit : ยูฟ่า888